Obrona Wizny... 77 lat później.
Obrona Wizny w wojnie obronnej Polski z września 1939 roku przeszła do historii jako „Polskie Termopile”. Atakujące siły niemieckie pod dowództwem gen. Heinza Guderiana liczące około 42 tysięcy żołnierzy, 350 czołgów, ponad 700 haubic, dział, moździerzy i granatników, oraz blisko tysiąc karabinów maszynowych przez kilka dni powstrzymywało ok. 720 polskich żołnierzy uzbrojonych w 6 dział lekkich, 24 ciężkie karabiny maszynowe, 18 ręcznych karabinów maszynowych i 2 karabiny przeciwpancerne. Obroną Wizny dowodził kapitan KOP-u Władysław Raginis, który złożył przysięgę, że nie odda żywy swojej pozycji. I przysięgi dotrzymał.
Obrona Wizny rozegrała się w dniach 7-10 września 1939 roku. Ze względu na zaciętość i pogardę śmierci urasta do symbolu bohaterstwa żołnierza polskiego i stanowi niewątpliwie jedną z najpiękniejszych kart kampanii wrześniowej w 1939 roku. Zarówno straty polskie jak i niemieckie podczas tej krwawej bitwy nie są znane. Większość obrońców poległa lub dostała się do niewoli. Kilkudziesięciu żołnierzom udało się dołączyć do oddziałów generała Franciszka Kleeberga, brali oni udział w ostatniej wielkiej bitwie września – pod Kockiem (2 – 5 październik).
Rokrocznie mieszkańcy Wizny oddają część bohaterskim jej obrońcom. W tym roku główne uroczystości odbyły się w niedzielę na placu w centrum miejscowości przed pomnikiem Obrońców Wizny. Poprzedziła je Msza święta w intencji bohaterskich żołnierzy. Na uroczystościach zjawili się przedstawiciele władz samorządowych gminy i powiatu. Apel Poległych prowadzili harcerze, których około 160-osobowa grupa uczestniczyła w tradycyjnym Zlocie Pamięci Września w Wiźnie.
Uroczystości uświetnił koncert Młodzieżowej Orkiestry Dętej oraz pokaz grup rekonstrukcyjnych: Stowarzyszenia Historycznego „Cytadela”, Stowarzyszenia Historycznego „Grupa Wschód”, Grupy Rekonstrukcji Historycznych „Narew”.
