Deszczowa inauguracja festiwalu Drozdowo-Łomża - ::4lomza.pl:: Regionalny Portal

Deszcz padał w niedzielę od rana, tak więc organizatorzy mieli wystarczająco dużo czasu, by przenieść plenerowy koncert „Błękitna rapsodia” do wnętrza drozdowskiego muzeum. 
– Miało to być na zewnątrz, ale zaczęło padać i wystąpiliśmy w saloniku, co chyba wyszło na dobre tej muzyce – mówi baryton Grzegorz Piotr Kołodziej. – Jest to przecież muzyka kameralna, trzeba w niej odczytać słowa. Cieszę się też, że prawie cztery lata od nagrania tej, nominowanej do Fryderyka, płyty wróciły te pieśni do Łomży!
Solista Opery Bałtyckiej i Teatru Wielkiego w Warszawie wykonał bowiem z towarzyszeniem pianisty Rafała Lewandowskiego „Cztery sonety miłosne” Tadeusza Bairda  do słów Wiliama Szekspira oraz „Ballady Franciszka Villona” Edwarda Pałłasza, pochodzące z płyty „Polska liryka wokalna” nagranej z łomżyńską Filharmonią Kameralną. 
– Zawsze, przynajmniej na jednym festiwalowym koncercie, pojawić się musi muzyka polskich kompozytorów, bo znajdujemy się w bardzo polskim miejscu, dworze rodziny Lutosławskich! – mówi Jacek Szymański.
Drugim solistą był akordeonista Piotr Komorowski, absolwent łomżyńskiej szkoły muzycznej i Akademii Muzycznej w Gdańsku, który z akompaniamentem Rafała Lewandowskiego zagrał trzyczęściowy „Opale Concerto” Richarda Galliano. 
– Jestem z tego regionu, więc zawsze zależy mi na tym, żeby prezentować tu swoje umiejętności i zawsze mam po tych koncertach miłe wspomnienia – mówi Piotr Komorowski. – Większość koncertów na akordeon jest bardziej współczesna, wybrałem więc „Opale Concerto”, utwór bardzo przyjemny i łatwiejszy w odbiorze dla publiczności.
Pianista Rafał Lewandowski nie tylko towarzyszył solistom, ale sam też zaprezentował się z tej strony grając najpierw „Wyspę szczęścia” Claude'a Debussy'ego, a na finał koncertu słynną „Błękitną rapsodię” George'a Gershwina.
– Ciężko się tak przestawić, jest to rzadki przypadek, kiedy łączy się na jednym koncercie te dwie role – mówi Rafał Lewandowski. – Do tego było to połączenie różnych stylów, bo mieliśmy muzykę od stylizacji średniowiecznej aż po wiek XX i to było dla mnie chyba jeszcze większe wyzwanie. „Błękitna rapsodia” to utwór który też jest wielkim wyzwaniem dla pianisty, zwłaszcza w tej wersji solowej którą dziś wykonałem. To wersja pierwotna bez orkiestry, którą Gershwin zrobił dla siebie i te wszystkie znane nam tematy pojawiają się zagrane tylko na fortepianie – wersja na fortepian i orkiestrę jest dla pianisty nieco łatwiejsza.

Dawne szlagiery i ulewa
Wieczorem w Centrum Katolickim skrzypaczka i wokalistka Katarzyna Rogalska, najbardziej znana z zespołu muzyki dawnej Cappella Gedanensis, promowała swą płytę „Tylko echo”.
– Płyta „Tylko echo” została nagrana i wydana w 2015 roku z okazji setnej rocznicy urodzin gdańskiego kompozytora Henryka Hubertusa Jabłońskiego – mówi Katarzyna Rogalska. – To właśnie ten wspaniały kompozytor napisał piękne przeboje, np. „Spostrzegłem dzisiaj pierwszy siwy włos na twojej skroni” i wiele innych.
Niektóre z nich, pochodzące nie tylko z repertuaru Mieczysława Fogga, ale też Marty Mirskiej czy Violetty Villas, solistka przypomniała w czasie niedzielnego koncertu. „Rozstanie z morzem (Zachodni wiatr)”, „Kartka z podróży”, „Nie wiem co to znaczy”, „Nie jestem taka zła”, „Podaruj mi swe serce”, „Hej chłopcy” czy nostalgiczna „Tylko echo” bardzo zyskały dzięki fenomenalnym jazzowym partiom rytmicznym i solowym: aranżera i pianisty Cezarego Paciorka, znanego już łomżyńskiej publiczności z Novum Jazz Festival kontrabasisty Piotra Lemańczyka i perkusisty Adama Golickiego, współpracującego z wokalistką Alicją Serowik z Turośli. Mżyło już jednak w czasie zapowiedzi Jacka Szymańskiego, po trzecim utworze rozpadało się na dobre, aż publiczność chroniła się obok artystów, a ci intonowali „Singin' In The Rain” z filmu „Deszczowa piosenka”, a padać przestało dopiero pod koniec koncertu. Ci których deszcz nie przestraszył zostali nagrodzeni aż trzema bisami, w tym dwiema przebojowymi piosenkami innych kompozytorów: „Najwięcej witaminy” Andrzeja Rosiewicza i „Kasztany” z repertuaru Nataszy Zylskiej.

Wojciech Chamryk
Zdjęcia: Elżbieta Piasecka-Chamryk, Marek Maliszewski