Wielka Sobota
„Ten poświęcony posiłek, niech będzie codziennie w waszych duszach” - mówił ks. bp Stanisław Stefanek święcąc w sobotni poranek koszyczki z pokarmami przyniesionymi przez wiernych do łomżyńskiej Katedry. Święcenie pokarmów na wielkanocny stół jest jednym z tradycyjnych elementów świętowania Wielkiej Soboty.
Tradycyjnie w koszyczku powinien znajdować się: chleb na pamiątkę tego chleba, którym Jezus nakarmił tłumy na pustyni, mięso na pamiątkę baranka paschalnego i pokarmów, które spożywał Jezus, jajka, które - jak podkreśla to modlitwa podczas poświęcenia - symbolizują nowe życie, sól, która chroni przed zepsuciem, pieprz i chrzan oraz figurka baranka symbolizującego umęczonego Chrystusa.
Ale Wielka Sobota to nie tylko święcenie pokarmów. W przededniu wielkiego cudu, jakim jest zmartwychwstanie Chrystusa wierni adorują Najświętszy Sakrament wystawiony w kaplicy Grobu Pańskiego. Dziś, aż do późnego wieczora, nie odprawia się mszy św. Dopiero po zachodzie słońca wierni zgromadzą się w świątyniach na liturgii Wigilii Paschalnej, która należy już do Niedzieli Zmartwychwstania. To nie jest typowa Msza, gdyż oprócz Liturgii Słowa i Liturgii Eucharystycznej składa się z Liturgii Światła i Liturgii Chrzcielnej. Ceremonię kończy uroczysta procesja rezurekcyjna z Najświętszym Sakramentem, która jest radosnym ogłoszeniem zmartwychwstania Chrystusa i wezwaniem całego stworzenia do udziału w triumfie Zmartwychwstałego. W większości kościołów procesja następuje nie po Wigilii Paschalnej, a przed pierwszą mszą poranną w niedzielę. Rezurekcja rozpoczyna się ona wtedy przy Grobie Pańskim, przy którym kapłan śpiewem oznajmia zmartwychwstanie Chrystusa. Po powrocie do kościoła odśpiewuje się hymn Chwała na wysokości. Po rozdaniu Komunii wiernym śpiewa się uroczysty Hymn Te Deum (Ciebie, Boga wysławiamy), a kapłan błogosławi lud Najświętszym Sakramentem.
Po powrocie do domów wierni zasiadają do tradycyjnego śniadania wielkanocnego, podczas którego spożywa się poświęcone w Wielką Sobotę pokarmy. Śniadanie to rozpoczyna zwyczaj dzielenia się poświęconym jajkiem, podobny w swej formie i symbolice do bożonarodzeniowego łamania się opłatkiem.